نـــــــــــــــور کوثـــــــــــــــــــــر

اَلسَّلامُ عَلَیْکِ یا فاطِمَةَ الْمَعْصُومة

هر فاطمه ای که هست سهمش آه است
با ناله و اشک و بی کسی همراه است

یک سرّ غریبانه کوثر این است:
که عمر گل محمدی کوتاه است

وفات جانگدازحضرت فاطمه معصومه (س) تسلیت باد.

بانــوی چـادری!

بدان

دامنـی پاک چون کعبه باید

مولودی چون علـی (علیه السلام) در آن زاییده شود…

پس بانو

به پرورش نسلی مطهر از دامنِ پـاکِ خویش بیاندیش ..

بانو

تو با چادرت میروی تا آتش نفس خویش و آتش هوس دیگری را بنشانی.

چادر بوی حیـا و عفت می دهد …

یعنی نـگاه و فکـرت را کنترل کن

چــادر را بو کن

* و عطر زهــرا *

این ریـحانه بهشتــی را استشمام کن ..

خوش بحالت

*که میراث دار حجب و حیــای فاطمــه (سلام الله علیها) هستی *

سفیر عفت فـاطمـه

زین پس ، چـادرت را با نیـت سر کن .

در ۱۰ ربیع‌الثانی سالروز غم‌بار رحلت حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) که در پی سفر آن حضرت به ایران به وقوع پیوست شایسته است دلیل اصلی مسافرت حضرت تبیین شود که بیانگر ولایتمداری آن حضرت نسبت به اهداف حجت الهی یعنی امام رضا (علیه‌السلام) است.
دلیل مسافرت حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) با مهاجرت برادر بزرگوارش حضرت امام رضا (علیه‌السلام) به ایران ارتباط مستقیم دارد و در راستای اهداف الهی آن امام همام به انجام رسیده است.
مأمون عباسی در سال ۲۰۰ هـجری قمری امام رضا (علیه‌السلام) را با اجبار به مرو فراخواند، بنا بر نقلی که شده:
«بعد از استقرار در ایران، امام رضا (علیه‌السلام) نامه‌ای خطاب به خواهر گرامی‌اش حضرت فاطمه معصومه (سلام‌الله‌علیها) مرقوم نموده و آن را توسط یکی از غلامانش به مدینه منوره ارسال فرموده است. امام (علیه‌السلام) به غلامش دستور داد که در هیچ منزلی توقف نکند تا در اندک زمان ممکن آن نوشته را به مدینه برساند. غلام خود را به مدینه منو ره رسانید و نامه امام هشتم را به خدمت حضرت معصومه (علیه‌السلام) تسلیم نمود و آن حضرت به‌مجرد رسیدن نامه برادرش خود را آماده سفر نمود». [۱]
لذا می‌بینیم حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) به شوق دیدار برادر و اطاعت امر امام زمان خود راهی ایران و بخصوص قم شد هم چنانکه نقل‌شده است:
«حضرت در سال ۲۰۱ هجری قمری با گروهی از اطرافیان خود از مدینه حرکت کرد و وقتی به ساوه رسید مریض شد. سؤال فرمود: تا قم چقدر راه است گفتند: ده فرسخ، فرمود مرا به قم برسانید. او را به قم رسانیدند. [۲]
از دیگر سو مردم قم نیز از آمدن حضرت معصومه خواهر حجت خدا اطلاع یافته و به استقبال آن حضرت رفتند و با تجلیل و احترام ایشان را به قم آوردند، هم چنانکه در کتاب معتبر تاریخ قم، به روایت صحیح نقل‌شده است:
«چون خبر به آل سعد رسید باهم اتفاق کردند که از آن حضرت درخواست کنند به قم بیاید و موسی بن خزرج بن سعد اشعری بیرون آمد و چون به شرف ملازمت حضرت فاطمه رسید زمام ناقه او بگرفت و به‌جانب شهر بکشید و به در سرای خود فرود آورد. محل و سرای موسی بن خزرج و حجره‌ای که حضرت معصومه در آن به عبادت پرداخته، اکنون مشخص و زیارتگاه است». [۳]
آنچه از منابع معتبر بر می‌آید اینست که حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) برای اطاعت امر حجت خدا یعنی برادر خود به ایران مسافرت کرده و طبق اهداف امام رضا (علیه‌السلام) در طول مسیر نیز به تبلیغ امامت و تشیع می‌پرداختند.
امروزه علل و ثمرات معنوی حضور موازی امام رضا و حضرت معصومه (علیهم‌السلام) در ایران برای همگان مشخص است، هرچند برای رحلت حضرت معصومه علت خاصی غیر از حوادث و رویدادهای طبیعی نمی‌توان یافت، اما حکمتی‌های معنوی متعددی را می‌توان در ابعاد فرهنگی و تاریخی برای حضور موازی آن دو نور معنوی در ایران برشمرد.
حضرت معصومه مطابق فرمان برادرش به ایران مسافرت کرد و در شهر قم رحلت نمود و در این شهر مدفون شد. امام رضا (علیه‌السلام) در خراسان که به‌ اجبار مأمون به آنجا سفرکرده بود توسط مأمون مسموم و به شهادت رسید و در آنجا دفن شد.
حضور آن دو بزرگوار در ایران تحت شرایط خاصی صورت گرفت، اما حکمت شهادت آنها در ایران همچنین مرقدهای معنوی‌شان امروز محسوس‌تر از گذشته است. مرا قد آنها در دو شهر مقدس مشهد و قم کانون نشر علوم و معارف اسلامی و مرکز ثقل فرهنگی در ایران گردیده است. این مسئله از مسائل مهم تاریخی و فرهنگی است، كه حضور دو تن از اهل‌بیت جه اندازه درتکامل علوم و تمدن اسلامی نقش داشته است، لذا رشد فرهنگ اسلام و تشیع پس از حضور آنها در ایران سرعت قابل‌توجه و رو به تکامل به خود گرفته است. تحولات تاریخی بسیار مهم پس‌ازاینکه مرقد آنها دراین دو شهر (شرق و مرکز ایران) واقع شد به وقوع پیوست، ازجمله تشکیل حکومتهای شیعه در ایران و سایر مسائل دینی مهم دیگر است، که بخش قابل‌ توجهی از آن مرهون جان‌فشانی در اطاعت امر و ولایت‌پذیری حضرت معصومه (سلام‌الله‌علیها) از حجت پروردگار یعنی امام رضا (علیه‌السلام) می‌باشد.

———————————————-
پی‌نوشت:
[۱]. بارگاه فاطمه معصومه، ميرعظيمي، انتشارات نهضت، ص ۲۴.
[۲]. تاريخ قم، قمي، حسن بن محمد، تهران، انتشارات توس، ص ۵۰.
[۳]. تاريخ قم، همان ص ۲۱۳ و اعيان الشيعه، چاپ بيروت، ج ۸، ص ۳۹۱.

زمین چشم تماشا شد امام عسکری آمد

بهشت آرزوها شد امام عسکری آمد

هوای سامره گلپوش از عطر نفس هایش

گل ایمان شکوفا شد امام عسکری آمد

سروش هاتف غیبی بشارت داد “هادی” را

گره از کار دل وا شد امام عسکری آمد

حسن خویش حسن رویش حسن بویش حسن مویش

تمام حسن پیدا شد امام عسکری آمد

چنان پیچید در صبح ازل گلبوی لبخندش

که عقل از شوق، شیدا شد امام عسکری آمد

صفا دارد سرور اهل دل در عالم معنا

بساط سور بر پا شد امام عسکری آمد

تجلّی کرد در برق نگاهش هیبت حیدر

طلوع مهر زهرا شد امام عسکری آمد

صدای پای او در کوچه باغ زندگی پیچید

حضورش عالم آرا شد امام عسکری آمد

زمان، امشب “کمیل” از شوق سر از پای نشناسد

که - خلقت - باز معنا شد امام عسکری آمد

شاعر: کمیل کاشانی

قرآن!

من شرمنده ام، اگر از تو آواز مرگی ساخته ام که هروقت در کوچه مان نوایت بلند میشود؛ همه از هم می پرسند:

چه کسی مرده است؟

امام حسن عسکري (عليه السّلام ) فرمودند:

انسانى كه دو رو و دو زبانه باشد بد بنده اى است ، در روبرو از

برادرش

تعريف مى كند و پشت سر گوشتش را (با غيبت) مى خورد، اگر نعمتى

به او داده شود حسد مى ورزد و اگر گرفتار شود به او خيانت مى كند.

[بحارالانوار: ج 78 ص 373 ح 14]

آنچه امروز در روابط اجتماعی و خانوادگی، مورد توجه اطرافیان ما هست، دل سوزی و خیر خواهی است. یعنی اگر توصیه ای به دیگری داریم، آن شخص به یقین بپذیرد و پیش خودش نگوید، او به ما این حرف را می زند و خودش اهلش نیست و چون به خلوت می رود آن کار دیگر می کند.
نقل می کنند: يك نجار مُسن به كارفرمايش گفت كه مي خواهد بازنشسته شود تا خانه اي براي خود بسازد و در كنار همسر و نوه هايش دوران پيري را به خوشي سپري كند.
كار فرما از اينكه كارگر خويش را از دست مي داد، ناراحت بود ولي نجار خسته بود و به استراحت نياز داشت. كارفرما از نجار خواست تا قبل از رفتن خانه اي برايش بسازد و بعد بازنشسته شود.
نجار قبول كرد ولي ديگر دل به كار نمي بست، چون مي دانست كه كارش آينده اي نخواهد داشت. از چوبهاي نامرغوب براي ساخت خانه استفاده كرد و كارش را از سر سيري انجام داد.
وقتي كارفرما براي ديدن خانه آمد، كليد خانه را به نجار داد و گفت: اين خانه هديه من به شماست، بابت زحماتي كه در طول اين سالها برايم كشيده ايد.
نجار وارفت، او در تمام اين مدت در حال ساختن خانه اي براي خودش بود و حالا مجبور بود در خانه اي زندگي كند كه اصلا خوب ساخته نشده بود!
برای همین امام حسن عسکری (علیه السلام) می فرماید: «كَفَاكَ‏ أَدَباً تَجَنُّبُكَ‏ مَا تَكْرَهُ‏ مِنْ‏ غَيْرِك‏ [۱] براى ادب تو همين بس كه آنچه را از ديگران نمى پسندى، از آن دورى كنى».
اما تحلیل کلام امام از این جهت قابل تامل است، که چرا این فضیلت اخلاقی را از نشانه های ادب می داند؟
یکی از دلالش بحث عمل به گفته ها است که برای خداوند هم بسیار ارزش دارد که انسان به آنچه می گوید عمل کن و نه تنها آن را برای دیگران توصیه کند و خودش عامل به گفته های خود نباشد.
خداوند می فرماید:«يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آَمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ، كَبُرَ مَقْتًا عِندَ اللَّهِ أَن تَقُولُوا مَا لَا تَفْعَلُونَ [صف/۲و۳] اى كسانى كه ايمان آورده‏ايد، چرا چيزى را مى‏ گوييد كه عمل نمى‏ كنيد؟در نزد خدا بسيار مبغوض است كه چيزى را بگوييد كه به جا نمى‏ آوريد».
اولا: مخاطب این کلام اهل ایمان هستند.
دوما: کسی که اهل عمل به گفته هایش نباشد خداوند را به خشم آورده است و طبق کلام معصوم ادبش هم دچار مشکل می شود.
پس سعی کنیم هر چه برای دیگران نمی پسندیم از آن دوری کنیم، تا مبادا دیگران ما را در حال ارتکاب به آنچه که آنها را نهی کردیم، ببینند.
———————–
پی نوشت:
[۱]. بحار الأنوار، مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى‏، ۱۱۱۰ ق‏، محقق / مصحح: جمعى از محققان‏، تعداد جلد: ۱۱۱، ناشر: دار إحياء التراث العربي‏، مكان چاپ: بيروت‏، سال چاپ: ۱۴۰۳ ق،ج۴۶، ص ۴۰۷.

شبى تنها

میان این همه رؤیا
تو را دیدم …تو را با قامتى زیبا
میان دشتى از گلها
کنارت بحر آبى رنگ
و دستانت پر از گلبوته هاى نور
پر از گلبرگ یاس و سوسن و مریم
و من سر تا به پا حیرت
دلم سنگین از این غمها
از این دنیا
که ناگه
آهویى رعنا
در آغوش تو شد آرام
صدایى از دل دریا
چنین مى خواند :به قربان پناه گرمت اى مولا
تمام صورتم را اشک ها پر کرده بود!
آرى چنین رؤیا مرا واداشت
که بنویسم:
به قربان پناه گرم تو آقا

آموزش حجاب از کودکی و قبل از سن تکلیف