نـــــــــــــــور کوثـــــــــــــــــــــر

سقا صداش میکردند.

به مادر گفته بود : (میخوام آنجا سقا باشم ).

همیشه قبل از خودش به رزمنده ها تعارف میکرد.

سر سفره ناهارو شام هم پی پارچ های آب میدویدو وقت و بی وقت به آنها آب تعارف میکرد.

میگفت: ( آب نطلبیده مراد است).

حتی آب قمقمه اش را هم بخشید.

تشنه شهید شد همان طور که آرزو داشت.

————————————————–

کتاب شب امتحان/ص۶۶